ภิรมย์เวียงพิงค์...เสน่ห์วันวานนครเจียงใหม่ The Memory of Vieng Ping นพบุรีศรีนครพิงค์ เมืองหลวงแห่งล้านนา

ภิรมย์เวียงพิงค์...

The Memory of Vieng Ping

นพบุรีศรีนครพิงค์ หรือ เวียงพิงค์ คืออีกชื่อของเมืองเชียงใหม่ เมืองหลวงแห่งล้านนาที่มีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอันเก่าแก่ยาวนานกว่า 727 ปี

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานเชียงใหม่

ขอส่งมอบความรื่นรมย์แห่งการท่องเที่ยว เชิญชวนท่านมาร่วมเปิดประสบการณ์ท่องเที่ยวในมิติใหม่ที่สัมผัสกลิ่นอายบรรยากาศการท่องเที่ยวในแบบย้อนวันวานที่ใครหลายๆ คนถวิลหา

ถึงแม้ว่าปัจจุบันการเติบโตของตัวเมืองมีการปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัย แต่ยังมีอีกหลายๆ มุมของจังหวัดเชียงใหม่ทั้งในตัวเมืองและนอกเมืองที่นักท่องเที่ยวยังสามารถเที่ยวในอีกมิติหนึ่งของการท่องเที่ยว ได้สัมผัสเสน่ห์อันน่าหลงใหลของกิจกรรมการเดินทางที่น้อยคนจะได้สัมผัส ไม่ว่าจะเป็น ภิรมย์นาวา ภิรมย์ชมราง และ ภูษาเวียงพิงค์

"ภิรมย์นาวา"

ภิรมย์นาวา

ย้อนเวลาหาอดีต แต่งตัวเป็นหนุ่มสาวเมืองเหนือแล้วล่องเรือชมเมือง ดื่มด่ำกับบรรยากาศของสองฝั่งสายน้ำแม่ระมิงค์ จิบชาอุ่นๆ กับของว่างสไตล์ล้านนาเก๋ๆ สัมผัสวิถีชีวิตผู้คนชาวเชียงใหม่ และความสวยงามของสถาปัตยกรรมล้านนาร่วมสมัยที่มีกลิ่นอายของประวัติศาสตร์ที่ทรงคุณค่า ตั้งแต่ครั้งอดีตจวบจนถึงความเจริญที่เข้ามายังดินแดนแห่งนี้

ขัวเหล็กสะพานนวรัฐ โรงแรมศรีประกาศ โรงแรมแห่งแรกของนครเชียงใหม่ โบสถ์คริสต์ เรื่องราวของมิชชันนารีที่นำระบบทางการแพทย์และการศึกษาแบบตะวันตกมาสู่เชียงใหม่เมื่อร้อยกว่าปีที่แล้ว เจดีย์ขาว ตำนานแห่งความซื่อสัตย์ ซึ่งตั้งเด่นเป็นสง่าคู่กับสถานกงสุลอเมริกาที่แต่เดิมเป็น คุ้มท่าเจดีย์กิ่ว ซึ่งเป็นที่ประทับของพระราชชายาเจ้าดารารัศมี ชุมชนย่านวัดเกต และ ตลาดวโรรส ศูนย์กลางธุรกิจการค้าของผู้คนหลากเชื้อชาติศาสนาแต่ครั้งอดีตกาล

"ภิรมย์ชมราง"

การมาถึงของรถไฟสายเหนือ เมื่อปี พ.ศ. 2464 นำมาซึ่งความเจริญรุ่งเรืองถึงขีดสุดของเมืองนครพิงค์ ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างเดินทางหลั่งไหลเข้าสู่นครพิงค์ ทางรถไฟในสมัยนั้นมิได้เป็นเพียงแค่เป็นเส้นทางขนส่งและการค้าเท่านั้น แต่ยังเป็นสายใยนำพาผู้คนในหัวเมืองล้านนาไปมาหาสู่กันดั่งเครือญาติที่มีสายสัมพันธ์ทางสายเลือดเดียวกัน

การได้นั่งรถไฟปล่อยใจไปกับทัศนียภาพสองข้างทางที่สวยงาม รับประทานอาหารเมนูล้านนาร่วมสมัย จากนครเขลางค์ นครหริภุญชัย สู่นครพิงค์ จึงเปรียบเสมือนได้ย้อนทวนเข็มนาฬิกาไปสู่ความเป็นเสน่ห์วันวานเมืองเหนืออย่างแท้จริง

"ภูษาเวียงพิงค์"

ภูษาเวียงพิงค์

“เชียงใหม่ก็คือเชียงใหม่” คือคำที่บ่งบอกถึงความเป็นคนเชียงใหม่ได้ชัดเจนที่สุด เมืองเก่าแห่งนี้แม้ผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน แต่ก็ไม่เคยหยุดที่จะรับสิ่งใหม่เข้ามาประยุกต์กับมรดกภูมิปัญญาที่บรรพบุรุษได้มอบไว้ การแต่งกายของชาวเชียงใหม่จึงมีความร่วมสมัยเก๋ไก๋ มีอัตลักษณ์โดดเด่นไม่เหมือนใคร

ผ้าทอแต่ละผืนบ่งบอกถึงที่มาที่แตกต่างกัน ลวดลายผ้าของแต่ละชุมชนบ่งบอกถึงประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์ วิถีชีวิต และความศรัทธาของผู้คน เช่น ผ้าไหมสันกำแพง...ผ้าซิ่นตีนจากแม่แจ่ม...ผ้าทอจากกี่เอวของชาวกะเหรี่ยง...เสื้อปั้ดของชาวไทลื้อ ไทเขิน...ผ้าใยกัญชงของพี่น้องม้ง เป็นต้น

ผืนผ้าโบราญเหล่านี้ถูกได้ถูกรังสรรค์นำมาตัดเย็บในรูปแบบที่ทันสมัยสร้างมูลค่าให้กับชุมชน นักท่องเที่ยวไม่ควรพลาดที่จะออกไปใส่ชุดสวยๆ โพสต์ท่าเก๋ๆ แล้วออกไปแชะตามจุดเช็คอินท์ที่เป็นจุดแลนด์มารค์ของเชียงใหม่กันเน่อเจ้า

“พระตำหนักดาราภิรมย์”

หากนักท่องเที่ยวได้เดินทางมาสัมผัสเสน่ห์วันวานของนครเชียงใหม่แล้ว อยากจะขอแนะนำให้เดินทางไปยังสถานที่ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ประทับของเจ้านายฝ่ายเหนือ ณ ตำหนักดาราภิรมย์

"ตำหนักดาราภิรมย์” ซึ่งเป็นที่ประทับของพระราชชายาเจ้าดารารัศมี เมื่อครั้งเสด็จนิวัติจากเมืองบางกอก

พระตำหนักมีสถาปัตยกรรมผสมผสานระหว่างล้านนาและตะวันตกที่ความสวยงามลงตัว ร่มรื่นรายล้อมไปด้วยหมู่แมกไม้น้อยใหญ่

"เฮือนสีมันตรา"

อดีตคือบ้านพักนายไปรษณีย์หลังแรกในมณฑลพายัพ สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2453 แต่เดิมตั้งอยู่ที่ทำการไปรษณีย์แม่ปิง ทางตระกูลสีมันตรได้ประมูลบ้านหลังนี้ไว้แล้วย้ายมาที่อำเภอสันป่าตอง เมื่อปี พ.ศ.2549

โดยยังคงรูปแบบตัวบ้านไว้ ปรับเปลี่ยนแค่แบบหลังคาให้สวยงามเป็นทรงล้านนา ปัจจุบันที่นี่เป็นทั้งบ้านพักสไตล์ล้านนาและคาเฟ่กึ่งพิพิธภัณฑ์ หากใครไม่เข้าพักทางรีสอร์ทก็เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าไปชมบ้านได้ฟรี

รวมถึงยังมีอาหารพื้นเมืองและเครื่องดื่มจำหน่ายในราคาไม่แพง ไม่ว่าจะเป็น กาแฟโบราณ เครื่องดื่มสมุนไพร เชิญชวนมาลิ้มลองเมนูขันโตกรสชาติสไตล์เหนือแท้ๆ อาทิ น้ำพริกอ่อง…แคปหมู...แกงฮังเล...ลาบคั่ว หรืออยากลองขนมไทย เค้าก็มีจัดไว้เป็นเซ็ต เช่น ตะโก้...ขนนชั้น...ขนมหน้าไหม้ ฯลฯ ซึ่งจะสลับสับเปลี่ยนไม่ซ้ำกันในแต่ละวัน เพื่อให้คนที่มาเที่ยวได้ชิมขนมที่หลากหลายจากแม่บ้านในชุมชน